Anadolu'nun çeşitli illerinde öğretmenlik yapan ve eşinden boşandıktan sonra oğlunu yalnız büyüten Leyla Türkmen, 24 yıl önce diyabet hastası olduğunu öğrendi.
Hastalığının ilerlemesi ve yürümekte güçlük çekmesi üzerine 2006'da iki dizine protez yerleştirilen Türkmen'e, oğluyla yaşamını sürdürdüğü İzmir'de gördüğü uzun süreli tedavinin ardından 4 yıl önce kronik böbrek yetmezliği teşhisi konuldu.
Diyalize girdiği dönemde özellikle ileri yaş grubundakilerin okuma yazma öğrenmesi için ücretsiz kurslar düzenleyen Türkmen'e, hastalığı ilerleyince doktorları nakil olmasını önerdi.
Hasta kadın, oğlu Koray Yılmaz'ın böbreğini vermek için gönüllü olmasına rağmen bunu kabul etmedi.
Koray ise bir süre önce Antalya'ya "ucuz ikinci el araç var onu alacağım." diyerek gitti ve annesinden gizli Akdeniz Üniversitesi Hastanesinde tetkik yaptırdı. Dokuları uyumlu çıkınca nakil için randevu alan ve ikna ettiği annesini "Antalya'da muayene olacağız." diyerek kente getiren Koray Yılmaz'ın böbreği, operasyonla Türkmen'e nakledildi.
Sevinç gözyaşı döken anne Türkmen, oğluna sıkıca sarılarak hayatının "En güzel Anneler Günü" hediyesini aldığını söyledi. Hastanede oğluyla aynı odada tedavileri süren Türkmen, son günlerde diyalizden sonra fenalaştığını, oğlunun kendisini ayağa kaldırmak için çok ısrar ettiğini söyledi.
Tek çocuğu olduğunu belirten Türkmen, şunları kaydetti:
"9 günlük bebekti eşimle ayrıldığımızda. O günden bu yana elini hiç bırakmadım, ikiz gibiyiz. Oğlum, Antalya'ya 'ucuz ikinci el araç var onu alacağım' diye gitmişti, hastaneye gelip tetkiklerini yaptırmış, randevu almış. Nakil olduk, hayatımın en anlamlı Anneler Günü hediyesi oldu. Gerçek anlamda sürpriz oldu. Döndüğünde oğlum arabayı aldın mı dedim, yok anne hastaneye gittim, dokularımız uyumlu çıktı dedi. Sağ olsun böbreğini bağışladı."Yıllar önce eğitim verdiği öğrencilerinin nakilden sonra sürekli aradığını vurgulayan Türkmen, "Oğlumun ikinci adını 'Candaş' koydum. Sanki bugünleri sezmişim." dedi.
- "Annemin tek şansı bendim, ikinci bir şansı yoktu"
Koray Yılmaz da İzmir'de annesine böbreğini vermek için girişimlerde bulunduğunu ancak hastanenin sürekli ötelediğini dile getirdi. Yaptığı araştırmalar sonucunda Akdeniz Üniversitesine başvurduğunu anlatan Yılmaz, şöyle devam etti:
"Anneme yalan söylemek zorunda kaldım. Araç almak gibi bir niyetim yoktu. Burada tahliller yaptırdım, uyumlu çıkınca doktorumuz 'annenin elinden tut getir' dedi. Bir hafta tedavi uyguladılar, ardından nakil olduk. Annemin tek şansı bendim, ikinci bir şansı yoktu. Ne akrabamız var, ne ağabey var. İnşallah böbreğim uyumlu çıkar diye hap dua ediyordum. Hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Annemin hakkını ödeyemem, arkadaş gibiyiz. Bundan sonraki Anneler Günü'nü sağlıkla kutlayacağız. Canımdan, kanımdan bir hediye oldu."
Hastalığının ilerlemesi ve yürümekte güçlük çekmesi üzerine 2006'da iki dizine protez yerleştirilen Türkmen'e, oğluyla yaşamını sürdürdüğü İzmir'de gördüğü uzun süreli tedavinin ardından 4 yıl önce kronik böbrek yetmezliği teşhisi konuldu.
Diyalize girdiği dönemde özellikle ileri yaş grubundakilerin okuma yazma öğrenmesi için ücretsiz kurslar düzenleyen Türkmen'e, hastalığı ilerleyince doktorları nakil olmasını önerdi.
Hasta kadın, oğlu Koray Yılmaz'ın böbreğini vermek için gönüllü olmasına rağmen bunu kabul etmedi.
Koray ise bir süre önce Antalya'ya "ucuz ikinci el araç var onu alacağım." diyerek gitti ve annesinden gizli Akdeniz Üniversitesi Hastanesinde tetkik yaptırdı. Dokuları uyumlu çıkınca nakil için randevu alan ve ikna ettiği annesini "Antalya'da muayene olacağız." diyerek kente getiren Koray Yılmaz'ın böbreği, operasyonla Türkmen'e nakledildi.
Sevinç gözyaşı döken anne Türkmen, oğluna sıkıca sarılarak hayatının "En güzel Anneler Günü" hediyesini aldığını söyledi. Hastanede oğluyla aynı odada tedavileri süren Türkmen, son günlerde diyalizden sonra fenalaştığını, oğlunun kendisini ayağa kaldırmak için çok ısrar ettiğini söyledi.
Tek çocuğu olduğunu belirten Türkmen, şunları kaydetti:
"9 günlük bebekti eşimle ayrıldığımızda. O günden bu yana elini hiç bırakmadım, ikiz gibiyiz. Oğlum, Antalya'ya 'ucuz ikinci el araç var onu alacağım' diye gitmişti, hastaneye gelip tetkiklerini yaptırmış, randevu almış. Nakil olduk, hayatımın en anlamlı Anneler Günü hediyesi oldu. Gerçek anlamda sürpriz oldu. Döndüğünde oğlum arabayı aldın mı dedim, yok anne hastaneye gittim, dokularımız uyumlu çıktı dedi. Sağ olsun böbreğini bağışladı."Yıllar önce eğitim verdiği öğrencilerinin nakilden sonra sürekli aradığını vurgulayan Türkmen, "Oğlumun ikinci adını 'Candaş' koydum. Sanki bugünleri sezmişim." dedi.
- "Annemin tek şansı bendim, ikinci bir şansı yoktu"
Koray Yılmaz da İzmir'de annesine böbreğini vermek için girişimlerde bulunduğunu ancak hastanenin sürekli ötelediğini dile getirdi. Yaptığı araştırmalar sonucunda Akdeniz Üniversitesine başvurduğunu anlatan Yılmaz, şöyle devam etti:
"Anneme yalan söylemek zorunda kaldım. Araç almak gibi bir niyetim yoktu. Burada tahliller yaptırdım, uyumlu çıkınca doktorumuz 'annenin elinden tut getir' dedi. Bir hafta tedavi uyguladılar, ardından nakil olduk. Annemin tek şansı bendim, ikinci bir şansı yoktu. Ne akrabamız var, ne ağabey var. İnşallah böbreğim uyumlu çıkar diye hap dua ediyordum. Hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Annemin hakkını ödeyemem, arkadaş gibiyiz. Bundan sonraki Anneler Günü'nü sağlıkla kutlayacağız. Canımdan, kanımdan bir hediye oldu."
