Bir Çocuğun Sessiz Çığlığını Duy!

Türkiye ve dünya genelinde çocuk istismarının giderek arttığını görmekteyiz. Çocuk istismarının ortaya çıkmasında en büyük etkenlerden biri ise, toplumdaki "görmezden gelme" ve "sessiz kalma" alışkanlıklarıdır.

İstismara uğrayan bir çocuğun sessiz kalması, olayların daha uzun süre gizli kalmasına, dolayısıyla mağduriyetin derinleşmesine yol açıyor. Toplum olarak bize düşen görev, çocukların yanında olmak, onların sesini duyurmak ve çocuk istismarına karşı sıfır tolerans göstermektir.

Çocuk istismarı gibi ciddi bir konuda toplumun tüm kesimlerine görev düşüyor. Aileler, eğitimciler, yasalar, sivil toplum ve her bir birey olarak çocuklarımıza daha güvenli bir gelecek bırakmak için harekete geçmeliyiz.

Sessiz kalmamalıyız; her birimiz çocuklarımızın güvenliği için birer "koruyucu ses” olmalıyız. Çocuklarımızın hakkını korumak, onların özgür ve mutlu bireyler olarak yetişmesini sağlamak bizim sorumluluğumuzdur.

*YAZILARIN TÜM SORUMLULUĞU YAZARLARA AİTTİR

*YAZILARIN TÜM SORUMLULUĞU YAZARLARA AİTTİR

Yazarın Diğer Yazıları

Yazarın bütün yazıları