Öldükten sonra vücudumuzda olan değişimler!

Kalbimizin atmayı bıraktığı o an, doktorların resmen öldüğümüzü anladığı andır. Kalp durduktan sonra, vücudun geri kalanı da ölmeye başlar. Pompalamanın son bulmasıyla vücutta kan akışı son verir ve organlar yavaş yavaş ölmeye başlar. Kanınız aniden durunca, vücudunuzun rengi de değişmeye başlar. Vücudunuzun bir kısmı morumsu-kırmızı veya mavimsi-mor olarak değişir. Yer çekime bağlı olarak kanın vücutta çökmesiyle ise vücudumuzun alt kısımlarında morarmalar ve kızarmalar meydana gelir Ölümden sonra vücudun hareket ettirilip ettirilmediğini anlamak amacıyla adli araştırmacılar, livor mortis olarak da bilinen ölü lekelerinden yararlanırlar. Çünkü ölümden sonra kan damarlar içinde katılaşır. Tıpkı yapılan bir kızartmanın üst kısmında yağın katılaşması gibi. Ölümden sonra gerçekleşen vücut seğirmesi ve kasılması o kişinin ölmemiş olduğunu düşündürebilir. Fakat kas dokuları ölmüş olsa bile kasılabilir. Eğer yeterli miktarda kasılma meydana gelirse de cesette gözle görülür bir şekilde seğirme gerçekleşir. Ölümden sonra vücut su kaybetmeye başlar. Su kaybı sonucu derilerde meydana gelen büzülmeler ise üzerindeki kılların ve tırnakların daha uzun gözükmesine neden olur. Beyin istemsiz olayları engellemek amacıyla bedendeki mesane kasları gibi bazı büzücü kasları kapalı tutar. Beyin ölümünün gerçekleşmesiyle de bu kaslar açılarak vücutta kalan idrar ve dışkı benzeri maddeler dışarı atılır. Hücrelerimiz ölürken, bakteriler ve mantarlar ceset üzerinde toplanarak zararlı ve kötü kokulu gazlar salgılayıp, cesedi ayrıştırmaya başlar. Doktorların ve hemşirelerin otopsilerde zaman zaman korkmasına neden olsa da cesetler ses çıkarmaya devam edebilir. Ses tellerinin ölümden sonra katılaşması ve bağırsakta bulunan bakterilerin gaz salınımı sonucu ölüden inilti, karın guruldaması sesleri çıkabilir. Bağırsaklarımız da ve ayrışan organlarımızdan üretilen gazlar gözlerimizi yuvalarından çıkartır ve dilimiz şişer. Proteinlerin ayrışmasıyla birlikte hücre duvarları parçalanmaya, dokular arası bağlantılar ise kopmaya başlar. Sonrasında da iç organların sıvı bir hal almasıyla beden çürür. Kalbin durmasından birkaç saat sonra tüm hücrelerin ölümü gerçekleşmesine rağmen, deri hücreleri dışarıyla kurduğu temas sayesinde osmozla ihtiyaçlarını karşılayarak birkaç gün daha yaşamını sürdürür. Ölümden sonra en son yok olan şeyler kemiklerdir. Bakteri, mantar ve diğer organizmaların yardımıyla kemiklerdeki proteinler de yıkıma uğrar ve mineraller toprağa verilerek kemikler toz haline gelir.